Συγκεκριμένα πράγματα στη ζωή επιχειρείς να τα μεταθέσεις όσο αργότερα γίνεται. Στη ζωή ενός ποδοσφαιριστή σε αυτά συγκαταλέγονται ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός, το πρώτο αυτογκόλ και ασφαλώς το τέλος της καριέρας. Αυτό ήρθε για έναν από τους καλύτερους επιθετικούς της εποχής μας την περασμένη Δευτέρα.
Ο Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντα Λίμα στάθηκε για τελευταία φορά στη σκηνή. Συγκινημένος ξεστόμισε τα λόγια του αποχαιρετισμού: «Θέλω να συνεχίσω, αλλά δεν μπορώ. Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου». Αίφνης τα μάτια του έγιναν κόκκινα, ακόμη πιο κόκκινα. Ήξερε ότι τώρα όλα είχαν τελειώσει. Το όνειρό του είχε λήξει οριστικά. Και μετά ο Ρονάλντο απλώς έκλαψε. Ξαφνικά, ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους ήταν εντελώς μόνος.
Αυτόματα από το μυαλό του παρατηρητή περνούσαν οι εικόνες της ασύλληπτης καριέρας του Βραζιλιάνου. Του παίκτη με τα δόντια κούνελου, το βλέμμα προβάτου και το ψυχρό αίμα ενός πληρωμένου δολοφόνου. Του ποδοσφαιριστή που κάποτε η ισπανική “Pais” είχε βαπτίσει “El Extraterrestre” (ο εξωγήινος). Ο Ρόναλντο, έτσι πίστευαν ορισμένοι, ήταν μια γενετική μετάλλαξη με την άγνωστη ικανότητα να προσπερνά τα ξένα σώματα, σαν να ήταν άυλα. Ο Ρονάλντο ήταν ο πρώτος μέγας αστέρας του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Η πρώτη λάμψη
Η ρουκέτα Ρονάλντο ανάβει για πρώτη φορά στο διεθνές στερέωμα στις 13.09.1994. Ο ξερακιανός Βραζιλιάνος από το Μπέντο Ριμπέιρο (μία από τις πιο άνυδρες, απάνεμες και θλιβερές φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο) σκοράρει εις τριπλούν για την Αϊντχόφεν στον α’ γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ κόντρα στη Λέβερκουζεν. Η νίκη των Γερμανών με 5-4 θα μπορούσε να είναι η βραδιά του Ουλφ Κίρστεν (χατ τρικ) ή του Χανς-Πέτερ Λένχοφ (τρεις ασίστ). Όλοι όμως επισκιάζονται από τη λάμψη ενός: του 17χρονος Ρονάλντο, ο οποίος σχεδόν ανά λεπτό αφήνει τους Γενς Μέλτσιχ και Κρίστιαν Βερνς να στέκουν σα δύο σακούλες σκουπιδιών.
Λίγο πριν την αντικατάστασή του ο Ολλανδός σχολιαστής προφητεύει: «Σημειώστε το όνομα αυτού του τυφώνα: Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα. Αυτός ο απίστευτος νεαρός είναι μόλις 17 και θα κατακτήσει την ποδοσφαιρική υφήλιο». Ο προπονητής της Λέβερκουζεν, Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς, συμπληρώνει με απαστράπτοντα μάτια: «Ο Ρονάλντο δεν είναι φυσικό ταλέντο, αλλά η δύναμη της φύσης».
Αμφότεροι έμελλε να δικαιωθούν. Στα επόμενα χρόνια σχεδόν κάθε εμφάνισή του ισοδυναμεί με… σεισμό. Σε 46 παιχνίδια με την Αϊντχόφεν ο Ρονάλντο πετυχαίνει 42 γκολ, προτού το 1996 μετακομίσει στην Μπαρσελόνα και μεταβεί σε μια άλλη σφαίρα.
75 κιλά ανόθευτου δυναμισμού
Στροβιλίζεται μεταξύ των αμυντικών γραμμών, σαν ο Θεός αυτοπροσώπως να τον έχει προικίσει με μια αέναη αύρα, απελπίζει τους αντιπάλους του με την κίνησή του προς το τέρμα, την ικανότητα χρησιμοποίησης και των δύο ποδιών, την απίστευτη δύναμή του. Ο Ρονάλντο της Μπαρσελόνα είναι ένας επιθετικός από άλλον πλανήτη. Το χατ τρικ απέναντι στη Βαλένθια, το σόλο του απέναντι στην Κομποστέλα παίζουν επί μέρες στην ισπανική τηλεόραση -στην prime time ζώνη. Ο Ρονάλντο της Μπαρσελόνα είναι ένας ανόθευτος δυναμίτης 75 κιλών, ο οποίος εκρήγνυται με γιγαντιαίο κρότο μετά από κάθε σφύριγμα έναρξης.
Αθλητίατροι υπολογίζουν ότι είναι ο τέλειος αθλητής του 20ού αιώνα. Χάρη στη σωματοδομή του μπορεί να κάνει τα 100 μέτρα σε εννέα δευτερόλεπτα, να σουτάρει την μπάλα με ταχύτητα 200 χιλιομέτρων ανά ώρα. Ο Ρονάλντο, η ανθρώπινη μηχανή, σκοράρει 34 τέρματα σε 37 παιχνίδια με τους Καταλανούς.
Σοφά προνοητικός ο Ισπανός συγγραφέας Μανούελ Βάθκεθ Μονταλμπάν εκφράζει στην “Pais” φόβους για την ημέρα της κρίσης: «Κάθε παιχνίδι του θα μπορούσε να είναι το τελευταίο του. Ο κίνδυνος θα αυξάνει αναλογικά με τη φήμη του ως θρύλου. Σε ηλικία 20 ετών έχει ακόμη πολύ χρόνο, να αισθανθεί την απόγνωση». Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τόσο πολύς…
Ο τελικός του 1998
Οι μεγάλοι του παγκόσμιοι ποδοσφαίρου πλειοδοτούν για τον καραφλό με τον υπεράνθρωπο μέσο όρο τερμάτων. Ο Ρονάλντο όμως δεν θέλει να φύγει από την Μπαρσελόνα. Στο πρόσωπο ενός βοηθού προπονητή -ονόματι… Ζοζέ Μουρίνιο- έχει βρει έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης, στον οποίο μπορεί να ανοιχτεί. Είναι παράγων ζωτικής σημασίας για τον ευαίσθητο Ρονάλντο, όμως οι επιθυμίες του έχουν πάψει από καιρό να είναι στην κορυφή της ατζέντας του ατζέντη του. Το 1997 ο Βραζιλιάνος μετεγγράφεται στην Ίντερ.
Είναι ο πρώτος παίκτης, στον οποίο γίνεται εμφανής όλη η επιθετικότητα του οικονομικού κλάδου ονόματι επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Μετατρέπεται σε μονοπρόσωπη αυτοκρατορία ψυχαγωγίας, για την οικονομική καθοδήγηση της οποίας ασχολούνται ανά περιόδους τέσσερις μάνατζερ. Στο πλαίσιο της παράνοιας γύρω από το πρόσωπό του η Nike εξασφαλίζει τα συμβόλαια ιματισμού των εκάστοτε συλλόγων του. Μία συμφωνία εκατομμυρίων. «Αγοράσαμε τη δημόσια εικόνα του», ανακοινώνει με υπερηφάνεια η εκπρόσωπος της εταιρείας Λάουρα Αλσίνα.
Μια φράση που στριφογυρίζει σα δαίμονας στα αυτιά μετά τα συμβάντα στον τελικό του Μουντιάλ του 1998. Λίγο πριν την έναρξη του αγώνα κόντρα στη Γαλλία ο Ρονάλντο υφίσταται επιληπτικό επεισόδιο, καταρρέει, φημολογείται πως έχει αφρό στο στόμα. Είναι ανίκανος ν’ αγωνιστεί. Υπό την πίεση του χορηγού, του προπονητή και ίσως της μαφίας οι γιατροί της «σελεσάο» μπουκώνουν με φάρμακα το επιθετικό διαμάντι, προκειμένου να μη λείψει από τη μεγάλη παράσταση.
Στον τελικό ο Ρονάλντο μοιάζει όντως από άλλο πλανήτη: τρέχει απαθής εδώ κι εκεί, το βλέμμα του είναι άδειο και κουρασμένο. Η Βραζιλία ηττάται, το «φαινόμενο» μετατρέπεται σε αποδιοπομπαίο τράγο. Αυτό αφήνει σημάδια στην ψυχή του, η οποία λειτουργεί ως βαρόμετρο για το ευάλωτο κορμί του. Στην επόμενη περίοδο για πρώτη φορά αντιμετωπίζει σοβαρούς τραυματισμούς. Προειδοποιητικά σινιάλα μιας τούρμπο καριέρας. Προβλήματα ενός πρόωρα ανεπτυγμένου ανθρώπου, στον οποίο ουδείς είναι διατεθειμένος να χαρίσει ένα διάλειμμα. Ο σούπερ σταρ των αρχών της δεκαετίας του 90 μετατρέπεται στον πιο ακριβοπληρωμένο αθλητικό ανάπηρο στον κόσμο.
Από Big Bang σε βογγητό
Στις 21 Νοεμβρίου 1999, στην τρυφερή ηλικία των 23, ο Ρονάλντο υφίσταται ρήξη πολυάριθμων συνδέσμων στο δεξί γόνατο. Ουδέποτε πλέον θα είναι ο ίδιος. Ωστόσο μάχεται κι επιστρέφει στην κορυφή του κόσμου. Παρά τα πλεονάζοντα κιλά αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ στο Μουντιάλ του 2002, μετεγγράφεται στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά ολοένα και συχνότερα απλώς στέκεται και περιμένει την ευκαιρία του. Το Big Bang, το οποίο κάποτε έμοιαζε να συνοδεύει κάθε κίνησή του, αντικαθίσταται από ένα βογγητό πόνου. Δεν ακούγεται, αλλά είναι εμφανές στον καθένα.
«Απέναντι στον Ρονάλντο υπάρχει μόνο ένα αποτελεσματικό αντίδοτο: η προσπάθεια απομόνωσης μέχρις ότου βαρεθεί. Μόνο έτσι μπορείς να τον σταματήσεις». Η ατάκα ανήκει στον Αντόνιο Καμάτσο, ο οποίος ως προπονητής της Σεβίλλης αντιμετώπισε τον τυφώνα Ρονάλντο. Αναδρομικά ακούγεται σαν να είχε αντιληφθεί από τότε τι επρόκειτο να ακολουθήσει.
Ο κοντόχοντρος ηλίθιος
Διότι με το πέρασμα των χρόνων ο φόβος και ο τρόμος κάθε άμυνας μεταλλάσσεται στον κοντόχοντρο ηλίθιο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Οι ντροπιαστικές γκάφες του υπερκαλύπτουν πλέον την αγωνιστική ανώτερη ποιότητά του. Σε αγώνα της Βραζιλίας με την Ουγγαρία κατουρά σαν τρελός στο κέντρο του γηπέδου. Ακολουθούν σύντομοι γάμοι, ακόμη ταχύτερα διαζύγια, πληρωμένο σεξ με δύο τραβεστί, ξενύχτια σε πάρτι, εικόνες-σοκ ενός παχύσαρκου. Είναι άρρωστος, πάσχει από υποθυρεοειδισμό, όμως τα φάρμακα που μπορούν να τον βοηθήσουν συγκαταλέγονται στη λίστα ντόπινγκ. Ακόμη μια φορά κωφεύει στα καμπανάκια του οργανισμού του για χάρη της μεγάλης αγάπης του: του ποδοσφαίρου.
Εμφανίζεται ολοένα και πιο παχύς. Από κυνηγός μετατρέπεται σε θήραμα των παπαράτσι. Εκτός αγωνιστικών χώρων ουδέποτε έμαθε να προστατεύεται. Και αυτοί, οι οποίοι όφειλαν να το πράξουν για εκείνον, τον έχουν εγκαταλείψει προ πολλού. Απομένει η πλήρης κατάρρευση.
Το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας ο πιθανότατα καλύτερος επιθετικός της εποχής μας τερμάτισε την καριέρα του. Ό,τι απομένει είναι οι αναμνήσεις των τερμάτων, του χαμόγελου, των ανοιχτών δοντιών, των ντριμπλών του. Ο Ρονάλντο αποχωρεί. Λατρεμένος όσο ουδείς άλλος. Στο τέλος όμως εγκαταλελειμμένος στη μοίρα του.
Γεμάτος δάκρυα κάθεται στο πόντιουμ. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι είναι παρόντες. Οι δύο γιοι του επίσης. Ερωτήσεις διατυπώνονται. Απαντά ήρεμα. Γνωρίζει όμως: η μπάλα έχει χαθεί. Εφ’ εξής είναι ολομόναχος.
Όνομα: Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα
Ημερομηνία γέννησης: 22.09.1976
Οι σύλλογοι του
01/90-12/91 Μπέντο Ριμπέιρο
01/92-12/92 Σάο Κριστοβάο
01/93-06/94 Κρουζέιρο
07/94-06/96 Αϊντχόφεν
07/96-06/97 Μπαρσελόνα
07/97-06/02 Ίντερ
07/02-01/07 Ρεάλ Μαδρίτης
01/07-06/08 Μίλαν
12/08-02/11 Κορίνθιανς
Συμμετοχές/Τέρματα
45 αγώνες στη Βραζιλία 30
46 αγώνες στην Ολλανδία 42
164 αγώνες στην Ισπανία 116
88 αγώνες στην Ιταλία 58
72 ευρωπαϊκοί αγώνες 36
9 αγώνες Κόπα Λιμπερταδόρες 3
97 αγώνες με τη «σελεσάο» 62
6 αγώνες σε Ολυμπιάδα 5
Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του
Παγκόσμιο Κύπελλο 1994 (άνευ συμμετοχής) και 2002, Κόπα Αμέρικα 1997 και 1999, Κύπελλο Κυπελλούχων 1997, Κύπελλο UEFA 1998, Μουντιάλ Συλλόγων 2007, Διηπειρωτικό 2002, πρωτάθλημα Ισπανίας 2003 και 2007, κύπελλο Ισπανίας 1997, κύπελλο Ολλανδίας 1996, κύπελλο Βραζιλίας 2009, πρώτος σκόρερ στην Ισπανία 1997 (34 γκολ) και 2004 (23 γκολ), πρώτος σκόρερ στην Ολλανδία 1995 (30 γκολ)
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου